6º DOMINGO DE PASCUA

Lectura del santo evangelio según san Juan 14,15-21
En aquel tiempo, dijo Jesús a sus discípulos:
– Si me amáis, guardaréis mis mandamientos. Yo le pediré al Padre que os dé otro Defensor que esté siempre con vosotros, el Espíritu de la verdad. El mundo no puede recibirlo porque no lo ve ni lo conoce; vosotros, en cambio, lo conocéis porque vive con vosotros y está con vosotros.
No os dejaré desamparados, volveré. Dentro de poco el mundo no me verá, pero vosotros me veréis, y viviréis, porque yo sigo viviendo. Entonces sabréis que yo estoy con mi Padre, vosotros conmigo y yo con vosotros. El que acepta mis mandamientos y los guarda, ése me ama; al que me ama, lo amará mi Padre, y yo también lo amaré y me revelaré a él.

SALMOA 65, 1-3A. 4-5. 6-7A. 16 ETA 20
R/. Lur osoa, egiozu irrintzi Jainkoari.
Lur osoa, egiozu irrintzi Jainkoari,
egin eresi Haren izen ederrari,
emon goralpen eder Berari.
Esan Jainkoari: «Zuk eginak bai dirala harrigarriak!» R/.
Ahuspeztu bedi lur osoa zure aurrean eresi eginez,
zure izenari eresi eginez.
Zatoze eta ikusi Jainkoaren lanak,
harritzeko dira-eta gizakiakaitik egin dituanak. R/.
Itsasoa lehor bihurtu dau,
oinez igaro dira ibaiaren erditik;
beraz, poztu gaitezan Haregaz.
Nagusi da ahal izatez betiko. R/.
Zatoze eta entzun, Jainkoaren bildur zareenok,
esango deutsuedaz nire alde Harek eginak.
Bedeinkatua Jainkoa, ez dau-eta uxatu nire eskaria,
ez deust-eta ukatu bere grazia. R/.

REFLEXIÓN
Hay una fe que vive del exterior, que se alimenta de un ambiente cultural cristiano (cada vez menor), y hay una fe interior, la que nace y crece en el corazón, capaz de ver en lo escondido al Señor, como María. El autor del evangelio de Juan nos lo ha dicho hoy de nuevo: «está en vosotros».
Es una gracia. Antes de nada, la fe es una gracia de Dios, un regalo inmerecido. el cristiano del futuro o será un “místico”, es decir, una persona que ha “experimentado” algo, o no será cristiano. Porque la espiritualidad no se apoya en una convicción unánime, evidente y pública, ni en un ambiente religioso generalizado. Tenemos que tratar de experimentar esa presencia de Dios en medio de neutras vidas.
Esa experiencia es necesaria es por tanto que resulta superflua la pregunta: ¿Necesitamos hacer experiencia de ese «algo»? Por que si la respuesta no es un rotundo si, hacer experiencia del Espíritu Santo, es la Tercera persona de la Trinidad, es Dios en el fondo del alma, es su paso por el fondo de los acontecimientos de la vida. Para hacer que esa experiencia sea posible hemos de atrevernos a detener nuestras prisas hacia ninguna parte; necesitemos hacer silencio ante tanto ruido y poder regresar a nosotros mismos, a lo que somos; necesitamos aprender a valorar justamente las cosas para poder ser capaces de elegir lo que verdaderamente merece la pena. No olvidemos las palabras del evangelio: «(El Espíritu) mora con vosotros y está en vosotros » (Jn 14,17).
Bada kanpotik bizi dan fedea, kultur giro kristautik (gero eta eskasagoa) elikatzen dena, eta bada barruko fedea, bihotzean sortu eta hazten dana eta ezkutuan Jauna ikusteko gauza dana, Mariari gertatu jakon lez. Joanen liburuaren egileak barriro esan deusku gaur: «zuengan dago».
Grazia da. Beste ezer baino lehen, fedea Jainkoaren grazia da, merezi ez dogun oparia. Geroko kristaua, edo “mistikoa” izango da, hau da, zerbait “esperimentatu” dauan pertsona izango da, edo ez da kristau izango. Espiritualtasuna ez da-eta ahobatezko, bistako eta ageriko uste sendoan edo giro erlijioso hedatuan oinarritzen. Jainkoaren agerpen hori geure bizitzan antzematen saiatu behar dogu.
Esperientzia hori ezinbestekoa da; beraz, ‘ezinbestekoa da «zerbait» horren esperientzia izatea?’ galdera ez da beharrezkoa. Izan be, Espiritu Santuaren, Hirutasuneko Hirugarren Pertsonaren esperientzia izatea, gure bihotzean Jainkoaren agerpena sentitzea da, Jainkoa bizitzako gertaeren sakonean sentitzea. Esperientzia hori bizi ahal izateko, inora ez garoezan presak alde batera itzi eta isiltasuna egin behar dogu geure buruarengana, geure izatasunera itzultzeko. Gauzei daben balioa emoten ikasi behar dogu, benetan merezi dauana aukeratzeko. Ez daiguzan ebanjelioko berbak ahaztu: «(Espiritua) zuengan bizi da eta zeuokaz egongo da betiko» (Jn 14, 17).
En bizkeliza.org

OTOITZA
Ven, Espíritu Santo
Y el Espíritu vino,
para recordarnos la verdad,
para que tengamos memoria agradecida
y corazón misionero.
Entonces balbuceando dijimos:
ven,
ilumínanos,
llénanos,
sánanos…
Abrimos los labios,
y nos puso las palabras justas,
alentándonos a ser
personas sabias.
Abrimos los oídos, y escuchamos
el dolor silencioso de los pobres,
el lamento hecho susurro
de los “nadies”.
Abrimos nuestras heridas
y sentimos el soplo sanador y cicatrizante.
Abrimos el corazón
y nos encontramos…
amigos, hermanos, familia…
Hermana Amalia Romero
En rezandovoy.org